Jesienią będziemy obchodzić jubileusz 60-lecia specjalistycznego, dziecięcego szpitala w Bielsku-Białej. Oto kolejna garść informacji dotyczących przeszłości naszej placówki medycznej.
Dziecięcy szpital w Bielsku-Białej rozpoczął medyczną działalność w 1959 roku, w zaadaptowanych do nowych potrzeb budynkach dawnych koszar przy ulicy Sobieskiego. W lutym opisaliśmy początki jego funkcjonowania, teraz następna porcja historii Szpitala Pediatrycznego.
Już rok po rozpoczęciu działalności dziecięcy szpital z Bielska-Białej odgrywał ważną rolę na medycznej mapie całego województwa katowickiego. Jego dyrektor, dr n. med. Jan Kroczak był bowiem wojewódzkim konsultantem z zakresu pediatrii, a kierowany przez niego szpital stał się placówką szkoleniową dla lekarzy z całego województwa na I stopień specjalizacji. Z początkiem 1963 roku działalność rozpoczęła szpitalna apteka. A rok później szpital dotknęły konsekwencje antykościelnego kursu obranego przez rządzącą krajem ekipę Władysława Gomułki, który charakteryzował się usuwaniem religii oraz osób duchownych z placówek publicznych. W efekcie, w dziecięcym szpitalu trzeba było zwolnić pracujące tam wówczas jako pielęgniarki siostry zakonne oraz zakończyć istnienie szpitalnej kaplicy. W 1967 roku zlikwidowano Oddział Gruźlicy Dziecięcej tworząc w jego miejsce Oddział Dzieci Młodszych, gdzie leczyły się przedszkolaki. W kolejnym roku szpital wzbogacił się o sale operacyjną laryngologii dziecięcej i 22 łóżkowy Oddział Laryngologii, którego ordynatorem został dr n. med. Andrzej Dobrowolski. Wkrótce potem uruchomiono Oddział Okulistyki dla dorosłych i dzieci. W październiku 1970 roku w dziecięcym szpitalu w Bielsku-Białej uroczyście oddano do użytku dwa nowe oddziały. Pierwszy, to Oddział Chirurgii Dziecięcej, który dysponował 43 łóżkami oraz salą operacyjną i specjalistyczną poradnią. Konkurs na ordynatora wygrał lek. med. Edward Henek. Drugi, to Oddział Chirurgii Ortopedyczno-Urazowej dla dorosłych i dzieci, którego ordynatorem został dr n. med. Bronisław Kaźmirowicz. Oddział liczył 82 łóżka (w tym 35 łóżek rehabilitacyjnych) oraz posiadał dwie sale do rehabilitacji.